Fisicament, se podiá pas afortir qu’èra partit dins l’existéncia amb tres o quatre longors d’avança, lo nommat Izèda (Z). A la vertat non èra pas una capitada totala : cuolbàs, sucpelat a trenta-tres ans e celibatari (sexualament vegan coma se ditz), per defècte. Çò mai espectacular èra sa cara ja que dins sa boca (la de Z), las dents fasián una mena d’embotelhament. Per contra dins son cap riscava pas res : aviá sonque qualques neuròns en plena activitat es a dire aitant que de pandas gigants al pòl sud. Trabalhava, s’òm pòt considerar aital sa preséncia salariada a la Direccion Generala dels Impòsts en tant qu’Inspector de Tresena Classa (sus tres) après aplicacion mecanica del principi de Peter e l’avián encargat d’aquel dossièr : una enquèsta a primièra vista de banala corrupcion financièra que dins lo servici se passavan totes çaquelà coma una patana al forn. Essent qu’aqueste afar aviá tota la mina d’un baston merdós. Cal supausar que sos superiors o avián niflejat e s’èran concertats. L’avián causit a el per trabalhar amb l’enquistaira de la PJ especializada que s’entrevava d’aquel embolh. Se disián de segur que, considerat son nivèl d’incompeténcia seriá un miracle se lo dit afar trobava sa solucion, e se levarián aital la carga d’aver a intervenir e a assumir tot lo rambalh mediatic que mancariá pas de s’enseguir. D’aitant mai que solfinavan que i aviá d’augas a la ret, e benlèu que tant valiá evitar de destapar un pastís coma aqueste perque riscavan de descobrir a l’interior qualques personalitats dont èra pas la plaça, e qu’auriá marcat plan mal de las i descobrir. En realitat sospeitavan un contracte tacite entre un Consòrci especializat dins la capitalizacion de las pensions de fonccionaris e dos, benlèu tres, responsables nacionals al nivèl mai aut. (Los noms èran coneguts, mas motus M, M e M, quand vos disiái ! D’ara en davant lor indicatiu serà collectiu e parlarem de « Qual sabètz » ). Òm compren qu’ajan activat sulpic lo principi de precaucion, los argosins e lo gabelons.

Avián pas previst lo gran de sabla quand l’afar tombèt entre las mans d’una comissària (Hacha) imprevisibla, caracteriala, fotrament inventiva. E totalament desprovista del gèn de la petarufa.

L’intelligéncia, la de Hacha (H) dins lo Servici de Polícia Judiciària ont operava, e mai en defòra, èra causa reconeguda e sa competéncia venguda legendària. Mas èra talament originala que seriá estat una cachavièlha d’assajar de la definir. Èra a de bon tan reconeguda qu’aquò la famosa intelligéncia ? Reconeguda ? solide, mas d’aquí a la definir ! Quitament per un fisician especialista de las teorias qüanticas, seriá estat una cachavièlha. Cossí capitava a trobar la solucion a de cases improbables, èra incompreensible, mas lo tot èra que capitava ont degun se’n sortissiá. Mistèri, enigma. A despart d’aquò, i tornarem s’es necessari. H. èra a pauc près normala, rasonablament polida, esportiva (CQC, TIOR, Krav Naga, Nuae cy-thaï, en consequéncia de qué tant valiá evitar de la contrariar), èra celibatària per gost e conviccion, mas se disiá que se permetiá de causir sos partenaris. Èran pas totjorn masculins d’alhors, al besonh.

Forçadament, los dos fonccionaris foguèron menats a se rencontrar e a collaborar. H. Metèt pas longtemps per s’avisar qu’a Z. practicament, li mancava un bolh e que son paire (coma disián d’alhors elegantament sos collègas) l’aviá mai que probable, « acabat al pipi ». Lo primièr còp que l’encontrèt (se tracta totjorn de H.), e qu’agachèt Z, aqueste correspondent descafeinat que li avián afectat al Ministèri de las Finanças se poguèt pas reténer de far la mina desolada d’una esposa abandonada un ser de Nadal per son marit amb tres drollets suls braces dont un acromegaloman, l’autre autista, e lo tresen sord-mut, de deutes, una veitura demodada e lo diabèta. Mas H. èra comissària divisionària e especializada dins los afars de corrupcion, coneissiá la musica e sabiá plan qu’auriá de trabalhar amassa amb l’autre abestit que li agradèsse o non a ela. Se diguèt que l’anava tirassar (Z) coma una cabra mòrta e que l’anava empachar de longa, que caliá donca que li trobèsse una ocupacion que pel mens li permetriá de se lo levar de sus l’esquina, o siá de lo neutralizar…

Finala se pensèt que benlèu li poiriá servir a quicòm : aqueste personatge improbable èra pels superiors de Z. lo garant que l’afar fariá chi, que degun se mainariá de l’avançada d’una enquèsta condemnada a priori, e seriá tranquilla, ela (H) per furnar pertot a son biais, sense èsser entrepachada per l’autre abestit : trobariá plan un prètzfait a li fisar per l’ocupar. Mas se mesfisèt pas pro, Z èra nèci que ne podiá pas mai, mas arribava a un moment de sa vida que las ormonas que li demoravan dins un recanton de sa traça d’anatomia s’èran avisadas que lor data d’expiracion se sarrava e que lor caliá al mens far una darrièra temptativa, desesperada que desesperada. Coma aviá un objècte (H.) a sa portada, Z. faguèt una fixeta, tombèt platonicament amorós de sa collèga e se jurèt de l’adorar e de la servir de tota son anma… Las consequéncias ? esperatz un pauc !

H. obriguèt lo dossièr que sos collègas masculins de la P.J li avián abandonat generosament, e benlèu en pensant secrètament que capitariá a metre lo bazar dins los mitans politics. Aguèssen sabut !

De segur ne volián pas, avián comprés tre que lo jutge del pòle financièr lor aviá demandat d’ajuda dins sas investigacions que darrièr los comparsas del primièr plan s’amagavan e arpatejavan de monde plaçat plan aut e non pas simplament coma a l’acostumat qualques politics de segonda zòna acostumats a manjar a la grèpia quand un afar apetissent se presentava.

Lo torn ne foguèt lèu fait e s’èran pas crebats la palhassa : lo dossièr ? semblava un reportagte people plan mai qu’un dossièr marcat CONFIDENCIAL. De fòtos ne mancava pas, quatre enregistraments telefonics inaudibles, e l’enquèsta de fons èra leugièra, per tot dire, i aviá pas res dedins, e podiá passar per una cordelada de puras petòfias. Los indicis, las pròvas e los documents èran rars o dobtoses : cap d’analisi seriosa, cap de revelacion o d’esclairatge pertinent. Un voide sideral coma una communicacion de l’OPLO. Mas H., de son costat, aviá sos informators privats e aviá comprés (gracias a son intelligéncia XXL ja mençonada) que se caliá pas fisar a l’ecran de fum que los responsables de l’operacion metián en plaça, amb informacion grand public intoxicada per las Fake News a jaba de tala sòrta que degun i comprenguèsse pas res. De transaccions monetàrias amb un nombre de tota manièra incalculable de zèros a la seguida se podián deduire de l’ensem, mas las pròvas tangiblas mancavan.

D’intrada H. faguèt a Z. un compte-rendut minimalista, a portada d’un legeire normal de Trotro va a l’escòla e un còp que li aguèt expausat l’alfa e l’omega de la situacion e dels enjòcs (visibles) faguèt mina de s’interessar a sas reaccions, e d’escotar a de bon las proposicions de l’autre desgordit, per dire de se constituir una idèa de las representacions fantasmaticas de son equipièr.

Pel primièr tèst, comencèt per li presentar los actors principals, los dos personatges al primièr plan d’aquesta ensalada mal triada. Los que serián sacrificats pels comanditaris ocultes se lo còp fasiá meuca.

Aqueste, car collèga Z, (aqueste ? se vos conven, li direm T d’ara en avant, en còdi exclusiu de totes dos) vos vau far un tablèu sintetic de sa personalitat. T es un que d’ont mai li parlan, mens ausís. Se la jòga, e la jòga a totes : es çò que se crei pel mens. Mas coma comedian l'emplegarián quitament pas coma figurant dins una seria B, e quitament pas dins un pòrno d’andicapats tanpauc. De mai, seriá pas fotut de reconéisser un gus dels RG emai li nhaquèsse las patèrlas. Ten mai que tot a sa plaça de Bòss, perque es nascut après son paire qu’a bailejat l’Organizacion, abans el, eretada de son pròpri paire. Lo qual aviá montat l’afar del temps de l’Ocupacion, amb la proteccion tacita de Vichy. T. es donca, en tant que Pairin oficial, una nullitat acabada, mas portat per una còla de segonds cotèls particularament toxics que s’amagan darrièr son esquina (son image de marca, son prestigi d’aristocrata de las magolhas e dels còps tòrts) e tiran las ficèlas, o cal reconéisser amb lo biais e mai lo gaubi. E vos avisi, aquestes son de monde que galejan gaire. Tot destacat fonccionari a Bercy que sètz avètz tot interès a demorar discret, a evitar las iniciativas intempestivas, a agachar los desconeguts que vos caminan darrièr un pauc tròp sovent per carrièras e a passar dins los passatges per pietons. De tota manièra, dins vòstre burèu, amb los dossièrs e las donadas que vos porgirai e que poiretz pescar de vòstre costat es aquí que seretz lo mai eficaç, e lo mai en securitat : farem lo punt al mens cada dos jorns, e se per cas avètz a préner qualque iniciativa avisatz-me en prioritat.

Per çò qu’es de l’afar que nos concernís, ont lo costat financièr demòra çò mai espleitable lo dossièr qu’avèm entre las mans es leugièr mas, o sabètz coma ieu, Al Capone tombèt non pas a causa de sas activitats criminalas : mas per de lateralas questions d’impòsts e gràcias a l’enquèsta de l’IRS.

Aquí pels preliminaris.

Segon mon enquèsta personala, quand l’istòria comença, T. n’es a se demandar despuèi qualque temps cossí va far per demorar a la tèsta d’un empèri poblat d’esclaus uberizats, de femnas convertidas al jihad, alara que, clarament, la baissa tendenciala del taus de profièit es a impactar (dura lex sed lex del mercat capitalista) la màger part de sas activitats. Sens comptar la concurréncia, per dire las causas francament illegala, dels Turcs, e per clavar dels Albaneses e del Chechènes sus una partida de sos sectors d’intervencion. En un mot, es question de diversificar las activitats e aquí T s’es acoquinat amb dos joves hackers, los fraires G (« G » coma Golamàs : l’ainat especialista en informatica e lo cabdet que s’es fait escampar d’HEC, mas qu’a qualques contactes oportuns e qualques nocions de finança).

N’es aquí quand N (teleguidada per un conselhièr confidencial de Qual Sabètz li pòrta sus un platèl, cuèch e rostit, un afar que representa 3 mila euros… amb qualques zèros darrièr. Son de causas que vos daissan de qué soscar. Un montatge financièr amb de contractes ocultes que seriá encargat, el (T), de far circular discrètament a vitessa numerica d’un continent a l’autre, d’un Paradís fiscal a l’Eden vesin amb de societats ecrans que despareisson a la minuta, e que ne prendriá sa part, de segur, sense comptar qu’aquesta collaboracion poiriá èsser la primièra d’una tièra fruchosa, e la primièra fasa d’una mutacion de l’Organizacion de cap a la respectabilitat reconeguda.

Lor contacte es teoricament azardós : se son crosats dins una manifestacion organizada per la Fondacion del (defuntat) marit de N, fondacion de defensa de las Valors familialas e de l’Educacion Tradicionala ; fondacion dont N a eretat, amb lo rèsta de la fortuna de l’apelarem P, per comoditat, mas d’aqueste se’n parlarà pas pus.

N'es presentament una de las egerias de la dreita dura eissida de la Manif per totes, es passada dins son cursus de formacion pels born again christians tendéncia Hard Core, ont a servat de relacions. A agut la bona idèa de perseguir son irresistibla carrièra de cap a las cimas quand foguèt recrutada per l’Opus Dei. Son sens de la magolha d’envergura, son abséncia d’escrupuls (la fin justifica totes los mejans) la portèron dins las alèas del Poder.

Sa beltat e son encant personal, un tantet verinós, i son estats sens dobte per quicòm, dins un mitan ont se fantasmeja fòrça mas se fornica gaire (principi de precaucion plan concebut quand tot lo monde se mesfisa de tot lo monde). Se vegèt fisar lo tractament final de l’operacion Black Stone que consistís a far passar a destinacion de divèrses paradises fiscals una soma faraminosa destinada a recompensar los servicis renduts dels tres recipiendaris ja citats a lors generoses e reconeissents donators. (Qual Sabètz). Amb un percentatge considerable pels intermediaris, es a dire N, e T.

Mas demorava a trobar un intermediari amb l’expertisa indispensabla, amb de rets eficaças e discrètas, e totalement en fòra dels canals costumièrs. L’Organizacion de T èra una solucion, lo restant foguèt una question d’estrategia e de negociacion. De tota evidéncia, èra entendut que los interessats, gràcias a lor mestresa de la situacion al nivèl politic porgirián qualques compensacions dins lo domeni legal, administratiu, entreprenarial que permetriá lo passatge a una economia mestrejada (es a dire incontrolabla per la populacion).

Es vertat : quand se rencontrèron se coneissián (N e T), sonque de reputacion. Foguèt una mena de revelacion recipròca : s’entragachèron coma s’èran cadun una dòsi d’urani fòrtament radioactiva. Ne demorèron totes dos folzejats. Aurián pogut se daissar impressionar per lors diferéncias e que (T) li (a N) diguèsse sulpic per exemple que se deviá a tota fòrça seguir lo Camin d’Escrivà de Balaguer i auriá un problèma essent qu’el aviá gaire lo sens de l’orientacion e que viviá jos l’influéncia gravitacionala del Sèt Pecats Capitals, amb una fatwa sus l’esquina. D’autra part, de son costat, N aviá qualque reticéncia a se liurar a d’unas practicas sexualas a las que son educacion e sa formacion personala non l’avián pas precisament preparada, pas mai que sas experiéncias anterioras, a çò que T li faguèt descobrir (s’òm pot dire). Coma dins tota romança autentica, l’amor deviá èsser mai fòrt que tot, a la perfin e la transaccion finala intervenir sense empachas. Tot virava dins l’òli dins lo reire monde oculte de la politica, de l’informacion oficiala e de la finança. Quicòm coma Tristan e Iseut al mièg del CAC 40.

Es alara que lo (doble) gran de sable mençonat a la debuta d’aqueste testimoniatge venguèt entravar, non, enraiar, non, entravacar la bèla mecanica, en la persona d’una comissària marginala e d’un inspector dels impòsts de tresena categoria.

E provocar una crisi politico-financièra nacionala, una de mai, mas de las particularament enverinadas.